җитү

I. ф. 1. Нин. б. урынга яки берәр әйбер янына килү, аны белән тигезләнү. Әйбернең озынлыгы (яки киңлеге) берәр нәрсәгә кадәр сузылуны, башы, очы шул әйбер белән тигезләнүне аңлата 2. Хәрәкәттәге кеше яки әйбернең артыннан куып барып тоту яисә куып килеп тигезләнү. Билгеле вакытка тиешле урынга килеп өлгерү 3. Якынлашу, килү, башлану (вакыт тур.) 4. Күләме, саны буенча билгеле бер чиккә, дәрәҗәгә кадәр үсү, арту, максимум зурлыкка ирешү. Яшь тур.. Алдагы исем фигыль белдергән хиснең, халәтнең иң югары ноктага менүе 5. менә җиләк җитсә җитеп, солдатка алынды чәч җ. 6. ипи яңага җитсен сезгә җитмәс, онытылыр 7. сүзе бик тиз барып җитте 8. хәбәр барып җ. 9. бер көндә биш тегүчегә җиттек министрга кадәр җитәрмен 10. мең сумлык товар җитмәү 11. акча ашауга җитә берсе дә бик җиткән 12. иремнең азуы гына җитмәгән... 13. кунакка урын җитми калды сиңа тагы ни җитми? җитәлми сөйгән ярга 14. аның әзрәк җитми 15. теләгемә җитәрмен 16. ашка да җитегез 17. ы. тор, тик ятма, җитте! 18. кыюлык җитми 19. ярд. мич кызып җитте җыелып та җиттеләр шартларга җитте. II. ҖИТҮ – c. Җиткән, өлгергән, балигъ булган җитү кыз, җитү егет җиткән кыз, җиткән егет 2. Зур үскән, озын (чәч, сакал-мыек тур.) җитү чәчле кеше 3. Җитеш (1,2) җитү тормышта яшәү